Sophie Houet

Ander

Laten

Zweven

Spelen

Gedachten

De tijdgeest

Een woord, een gebaar

De straat, de woorden

De mensen, de kwalen

Het mooie, het vuil,

De glans, het zuivere

Her en der opgepikt

Opgezogen

Uitgetrokken

De rest

De spin in mijn brein

Weeft een draad

Trekt eraan,

Rekt hem uit,

Morrelt eraan,

Speelt ermee,

Broedt erop,

En het is al tijd

Om hem te laten

Vliegen